Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Collatio igitur ista te nihil iuvat. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Duo Reges: constructio interrete. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Bork: Quo modo autem philosophus loquitur?
Tenent mordicus.: Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?
Bork: Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?
Bork: Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.

Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;

Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.
Hoc foedus facere si potuerunt, faciant etiam illud, ut aequitatem, modestiam, virtutes omnes per se ipsas gratis diligant.
Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Haeret in salebra.

Multosque etiam dolores curationis causa perferant, ut, si
ipse usus membrorum non modo non maior, verum etiam minor
futurus sit, eorum tamen species ad naturam revertatur?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis
beatum?